عصر ایران نوشت:
توفان عصرگاهی روز دوشنبه 12 خرداد ماه 1393 در شهر تهران را می توان یک حادثه طبیعی بی سابقه و یا دستکم کم سابقه دانست.
شهروندان تهرانی که این توفان سهمگین را شاهد بودند تا کنون با چنین صحنه ای مواجه نبودند: غبار غلیظ، تاریکی چند دقیقه ای و سپس باد بسیار شدید در حد 120 کیلومتر در ساعت که متاسفانه تا لحظه تنظیم این گزارش دستکم جان 5 نفر از شهروندان تهرانی را گرفت و مایه زخمی شدن دستکم دهها نفر گردیده است.
شهروندان تهرانی تا کنون کمتر با چنین صحنه ای وحشتناک مواجه بوده اند و تهران به دلیل شرایط جغرافیایی سابقه توفان چندانی ندارد.
اما همین شهر ، روی گسل هایی خوابیده است که دهها هاست آن گونه که باید و شاید فعال نشده اند و هر آن احتمال فعال شدن یکی از سه گسل اصلی تهران می رود و با شرایطی که امروز از توفان سهمگین در تهران مشاهده شد، باید بدون اغراق هشدار داد که در صورت وقوع حادثه ای مثل زلزله ای با قدرت بیش از 6 ریشتر در مقیاس امواج درونی زمین، تهران با فاجعه ای بس عظیم و مهیب مواجه خواهد بود که شاید تبدیل به تراژدی تاریخ شود.
البته نوشتن این مطالب و هشدارها برای ایجاد نگرانی نیست و هدف این است که مسئولان و تصمیم گیران و نظام مدیریت شهری باید هر چه در توان دارند همت خود را صرف افزایش ایمنی شهر تهران در برابر حوادث و سوانح احتمالی همچون زلزله و دیگر حوادث غیر مترقبه همچون حادثه امروز کنند.
درباره حادثه امروز چند نکته ابهامی وجود دارد از جمله آنکه : آیا سازمان هواشناسی این توفان را با این سرعت و حدت پیش بینی کرده بود و اگر پیش بینی شده بود چرا به شهروندان درباره تردد در شهر در روز 12 خرداد هشدار داده نشده است؟
ظاهرا سازمان هواشناسی درباره وقوع توفان در تهران پیش بینی هایی کرده بود اما به نظر می رسد این سازمان وقوع چنین توفانی را پیش بینی نکرده بود وگرنه می بایست هشدارهای جدی تری به شهروندان تهرانی درباره تردد در شهر داده می شد.
توفانی که با سرعت 120 کیلومتر در ساعت در تهران می وزد، حادثه ای بی سابقه یا دستکم کم سابقه است و با توجه به نا ایمن بودن بسیاری از فضاهای شهری در تهران و نبود فرهنگ مقابله با بلایای طبیعی این چنینی به دلیل کم سابقه بودن، سازمان هواشناسی می بایست هشدارهای جدی تری به شهروندان تهرانی می داد ، که اگر چنین می شد شاید تعداد کشته ها و زخمی ها حادثه امروز کمتر از این می بود.
یادمان نرود در توفان نسبتا شدید دو هفته پیش نیز دو شهروند تهرانی در اثر برخورد مصالح ساختمانی به سرشان جان باختند.
تهران به هیچ وجه شهر ایمنی نیست و در برابر بلایای طبیعی بسیار آسیب پذیراست . در مقام مقایسه مقاومت تهران در برابر بلایای طبیعی می توان این شهر را به یک اندام مبتلا به ویروس" اچ آی وی " در مراحل پیشرفته ( یا همان بیماری ایدز ) در برابر میکروب ها و ویروس های بیماری زا دانست.
تهران تلی از سیمان و آهن ساخته شده بر پایه ای لرزان و غیر ایمن است و وقوع حوادث طبیعی چون حادثه توفان روز 12 خرداد در آن ، زنگ هشداری است که هر چه زودتر باید مقاومت شهر تهران را تقویت کرد.
بیماران مبتلا به ایدز برای تقویت ایمنی بدنشان باید با تزریق، "CD4" خونشان بالا بیاید تا خون آنها به کیفیتی برسد که قادر باشد در برابر حمله ویروس ها به بافت های مختلف بدن مقاومت داشته باشد، ایمنی شهر تهران نیز باید در بخش های مختلف تقویت شود.
تهران موقعیت یک بیمار اورژانسی را دارد که باید هر چه سریع تر به بخش مراقبت های ویژه منتقل شود و مشکلات و ضعف های سیستم ایمنی شهری آن مورد بازنگری و بازسازی قرار گیرد تا این گونه در برابر یک حادثه طبیعی عاجز نباشد.
